Η λιθίαση του ουροποιητικού συστήματος είναι σχετικά σπάνια στα παιδιά. Η συχνότητα εμφάνισής της είναι περίπου 2% και τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια αυξήθηκε η συχνότητα εμφάνισης καθώς και η θεραπεία της, ειδικά σε παιδιά κάτω των 15 ετών. Διάφοροι προδιαθεσικοί παράγοντες οδηγούν στην εμφάνιση λίθων στο ουροποιητικό και μεταξύ αυτών οι κυριότεροι είναι οι μεταβολικές και ανατομικές διαταραχές. Σημαντικό ρόλο παίζουν, επίσης, η διατροφή, περιβαλλοντικοί παράγοντες και λοιμώξεις. Η ουρολιθίαση στα παιδιά παρουσιάζει αρκετές επιπλοκές και εμφανίζει υψηλό ποσοστό υποτροπών, σχεδόν πενταπλάσιο από ότι οι ενήλικες. Κατά την διάγνωση, οι περισσότεροι λίθοι βρίσκονται στους νεφρούς και λιγότερο συχνά στους ουρητήρες. Η χειρουργική θεραπεία των λίθων του ουροποιητικού εξελίχθηκε πάρα πολύ τα τελευταία είκοσι χρόνια. Οι ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις σταδιακά αντικαταστάθηκαν από ελάχιστα επεμβατικές και μη επεμβατικές διαδικασίες. Η εξωσωματική λιθοθρυψία με υπερήχους άλλαξε τον τρόπο αντιμετώπισης των λίθων των νεφρών στα παιδιά. Είναι γενικώς αποδεκτό ότι αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για λίθους των νεφρών μέχρι 15mm, με επιτυχία 75-80%. Συνήθως, όμως, χρειάζεται επανειλημμένες συνεδρίες, για την πλήρη θεραπεία. Μειονέκτημα της μεθόδου αποτελεί το ότι γίνεται υπό γενική αναισθησία. Τα τελευταία χρόνια, με την εμφάνιση μικρών ενδοσκοπίων, κατάλληλων ακόμη και για βρέφη, κέρδισε σημαντικό έδαφος η ενδοσκοπική (με ουρητηροσκόπηση) λιθοθρυψία με χρήση holmium:YAG laser, η οποία σταδιακά γίνεται η μέθοδος εκλογής για λίθους που έχουν μέγεθος 2cm ή περισσότερο και βρίσκονται στους νεφρούς και στους ουρητήρες, ακόμη και σε βρέφη. Με ην τεχνική αυτή, συνήθως σε μία συνεδρία θραύεται ο λίθος και αφαιρούνται τα θραύσματά του. Οι αναφερόμενες επιπλοκές είναι ελάχιστες.