Δευτέρα - Τρίτη - Πέμπτη 18:00 - 20:00

Ουροποιογεννητικου

Εμβυθισμένο Πέος

Δρ. Βαλιούλης Ιωάννης

Εμβυθισμένο πέος είναι η παθολογική εκείνη κατάσταση κατά την οποία το πέος έχει μεν φυσιολογικό μήκος, δεν προβάλλει όμως προς τα έξω. Η πάθηση αυτή οφείλεται στην ύπαρξη μη φυσιολογικής καθήλωσης του δαρτού, ενός χιτώνα που περιβάλλει το πέος και βρίσκεται κάτω από το δέρμα. Το γεγονός ότι το πέος δεν φαίνεται, προκαλεί ανησυχία και άγχος στους γονείς και συνήθως απευθύνονται στον παιδοουρολόγο-παιδοχειρουργό ήδη από την βρεφική ηλικία του παιδιού.

Άλλες παθήσεις που μπορούν να δημιουργήσουν την ίδια κλινική εικόνα (όταν το πέος έχει φυσιολογικό μέγεθος), είναι η παγίδευση του πέους στον προηβικό λιπώδη ιστό, μετά από επέμβαση για φίμωση καθώς και η οσχεϊκή πτυχή. Επίσης το πέος μπορεί να μην φαίνεται, όταν είναι εκ κατασκευής μικρό (κάτω από δύο βαθμίδες από τον μέσο όρο του μήκους για την ηλικία ή στα πλαίσια διαφόρων συνδρόμων).

Ενδείξεις για τη χειρουργική θεραπεία της πάθησης είναι η δυσκολία στην καθαριότητα της περιοχής, με αποτέλεσμα εμφάνιση βαλανοποσθίτιδων, ουρολοιμώξεων ή η δυσκολία στην ούρηση, λόγω αδυναμίας σχηματισμού κατευθυνόμενης ροής ούρων. Αν η πάθηση αφεθεί χωρίς θεραπεία, τότε αναπτύσσεται ανησυχία, άγχος και αίσθημα κατωτερότητας στα παιδιά, ειδικά κατά την εφηβεία, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αυτοεκτίμηση και κοινωνική περιθωριοποίηση. Πρέπει να τονισθεί ότι η άποψη, κατά την οποία η εφηβεία με τις ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν, θα διορθώσει αυτόματα το πρόβλημα, είναι λανθασμένη. Απεναντίας, στις περισσότερες περιπτώσεις, στην ηλικία αυτή έχει ήδη επηρεασθεί η ψυχολογική και κοινωνική εξέλιξη του παιδιού, ενώ το ανατομικό πρόβλημα παραμένει. Πάντως, το καλό χειρουργικό αποτέλεσμα συνήθως θεραπεύει και τα ψυχολογικά προβλήματα.

Η επιλογή, λοιπόν, του χρόνου της χειρουργικής θεραπείας είναι πολύ σημαντική και πρέπει να γίνεται στην προσχολική ηλικία, συνήθως το τρίτο ή τέταρτο έτος της ζωής. Η μέθοδος που χρησιμοποιούμε, συνίσταται στην πλήρη απελευθέρωση του πέους από τον δαρτό και επίσης περιλαμβάνει την διατήρηση της ακροποσθίας, ώστε η εμφάνιση του πέους να είναι απολύτως φυσιολογική. Με την επέμβαση αυτή επιτυγχάνεται η εξωτερίκευση του πέους, με ικανοποιητικό μήκος, για την ηλικία του ασθενούς.